بدون اینکه بخواهیم از مسیر خارج میشویم
ممکن است پس از مدتی در مسیر رشد فردی دچار مشکل شویم. یا حتی شاید مجبور شویم با مساله بغرنجی دست و پنجه نرم کنیم.
در چنین شرایطی احتمالا از روال گذشته زندگی خود فاصله گرفته‌ایم.
دانش آموختن و داشتن برنامه روزانه جزو وظایف تازه کارهاست و آنهایی که تازه قدم در مسیر رشد فردی گذاشته‌اند، اینطور نیست؟
خیر! اینطور نیست.
پس از گذشت مدتی از تحول و رشد فردی گمان میکنیم خیلی می‌دانیم. فکر میکنیم قادر هستیم رفتار خودمان و دیگران را واکاوی و کاوش کنیم. و احتمالا چاره بسیاری از مشکلات در دست ماست.
قطعا هم همینطور است. ما اکنون نسبت به گذشته تغییر کرده‌ایم. اما در این مورد، مسئله این است که فکر میکنیم به قدر کافی می‌دانیم و همین کافیست. کم‌کم دست از عملکرد میکشیم. تصور میکنیم دانشی که تا امروز آموخته‌ایم برای همیشه کافیست.
در چنین حالتی خودپسندی و از خود خوشنودی برای ما نقشه‌هایی کشیده اند و قصد در مخمصه انداختن ما را دارند.
وقتی صادقانه با خودمان روبرو میشویم و درمی‌یابیم که از روی ریل توسعه فردی خارج شده‌ایم و از مسیر رشد و پیشرفت فاصله گرفته‌ایم، باید از خود درمانی به سمت خداوندی که راه درست را می‌داند برگردیم و از کمک او بهره گیریم.
برای برگشتن به مسیر رشد باید از سمت خودمان روی برگردانیم به سمت نیرویی که قبلا ما را به راه درست هدایت کرده بازگردیم. فرقی نمیکند که خداوند یکتا که راه درست را به ما نشان داده یا ما توسط یک دوست یا یک کتاب در مسیر بهتری قرار گرفته‌ایم.
باید دوباره به سمت منبع هدایتمان حرکت کنیم تا دوباره ما را پشتیبانی و راهنمایی کند. بدون شک پیام او واضح و آشکار به خواهد رسید. به همین راحتی دوباره در مسیر رشد قرار خواهیم گرفت فقط باید درک کنیم که ما همواره به تلاش و کسب دانش نیاز داریم.
ما برای تسریع روند رشد با انسانهای روشن و مثبت بیشتر گفتگو میکنیم و افراد سمی را از خود میرانیم.
شنبه دوم مرداد ۱۴۰۰
ثبت ديدگاه