جستارها

[…]

وقتی با خر دست می‌دهی یا جفتک استخوان شکن نصیبت میشود یا عرعر بی وقت خواب پران. کاش آن امام خوش سیمای مهربان از اسارت پول‌های کاغذی بیرون میامد تا سری به سفره خالی دل ما بزند و برای همه حرفهای در گلو مانده گوش شود. خدا بیامرز نیتش خوب بود. اما نشد که بشود. همه [...]

چرا باید با افراد زیادی در ارتباط باشیم؟ 👈زمانی که توجه ما تنها و تنها به یک نفر معطوف شود، وسعت دید ما تبدیل به یک دید تونلی شده و دنیای ارتباطات ما به طرز عجیبی کوچک می‌شود. دنیای امروز دنیای ارتباطات است. روابط در دنیای امروز گسترده تر از همیشه بوده و برقراری ارتباط مستلزم [...]

اینستاگرام دنیای بی حوصله هاست. اینجا شاید افرادی مثل من نوعی، حوصله نوشتن را داشته باشند اما بعید می‌دانم کسی حوصله خواندن متنهای بیشتر از دو سه خط را داشته باشد. بنابراین من برای شرکت در این چالش تولید محتوای مستمر بستر سایت را انتخاب می‌کنم. به هر حال برای محتوای جدی، کیفیت مخاطب ارزشمند تر [...]

صدای استادی که برایش می‌نوشتم هنوز توی گوشم زنگ میزند؛ چند مقاله و نامه و متن برایش نوشتم، همه را خواند و تحسین کرد اما در نهایت گفت:   خوب مینویسی اما نوشته هایت عاطفه کم دارد.  این اولین بار نبود که این جمله را میشنیدم، آخرین بار هم نبود.  یکبار دیگر هم سر چهار راه [...]

  مهر ۱۴۰۰ 📔رمان "هما" ✍نوشته کاظم رضا 📔مجموعه داستان "افتاده بودیم در گردنه حیران" ✍نوشته حسین لعل بذری ✍داستان "کتابخانه بابل" ✍نوشته خورخه لوئیس بورخس 📔داستان "نمازخانه کوچک من" ✍هوشنگ گلشیری 📔مجموعه داستان "سنگر و قمقمه های خالی" ✍بهرام صادقی 📔مجموعه داستان "نیمه تاریک ماه" ✍هوشنگ گلشیری 📔داستان "آل" ✍محمد بهمن بیگی 📔مجموعه داستان "سه [...]

نوزادی را در آغوش میکشی و به آسمان پرتاب میکنی. تا زمانی که به آغوشت باز گردد از دیدن لبخندش دلت قنچ میرود. اما شاید باور نکنی بزرگ شدنش فقط به اندازه همین بازی کوتاه عاشقانه طول می‌کشد. این بچه‌ها، تند قد میکشند. تا به خودت بیایی هم قد ما میشوند حتی شاید کمی بلند تر! [...]